Port Gdańsk zlokalizowany jest na przecięciu głównych europejskich szlaków transportowych, stanowiących najdogodniejsze połączenie zarówno między Europą Środkowo-Wschodnią a Skandynawią, jak również pomiędzy Europą Zachodnią i Wschodnią. Ponadto Port Gdańsk zapewnia dogodny dostęp do Morza Bałtyckiego krajom takim jak: Czechy, Słowacja, Ukraina, Białoruś i Węgry.

Dogodne warunki hydrograficzne, polityczne oraz lokalizacyjne Portu Gdańsk umożliwiły powstanie różnorodnej infrastruktury portowej nadającej mu uniwersalny charakter. Port podzielony jest na dwie zasadnicze części. Pierwsza, rozciągająca się wzdłuż odcinka ujścia Wisły i Kanału Portowego to tzw. Port Wewnętrzny, który może przyjmować statki o zanurzeniu do 10,2 m i długości 225 m. Druga część, zwana Portem Północnym funkcjonuje w oparciu o pirsy, nabrzeża i pomosty przeładunkowe zlokalizowane bezpośrednio w akwenach wodnych Zatoki Gdańskiej. Możliwa jest tu obsługa największych statków, jakie wchodzą na Bałtyk - do 300 tys. DWT. Przy pirsach o długości od 220 do 765 m mogą być przyjmowane statki o zanurzeniu do 15 m.

W porcie działają specjalistyczne bazy przeładunkowe wyposażone w wydajne i nowoczesne urządzenia. W Porcie Wewnętrznym zaliczyć do nich można: Gdański Terminal Kontenerowy przeznaczony do obsługi linii feederowych, Terminal Promowy Westerplatte, Bazę Promową PŻB, bazę przeładunku siarki płynnej i granulowanej, bazę przeładunku fosforytów oraz bazę przeładunku owoców cytrusowych zlokalizowaną na Wolnym Obszarze Celnym. Pozostałe nabrzeża w Porcie Wewnętrznym mają charakter uniwersalny. Możliwy jest przeładunek drobnicy konwencjonalnej i towarów masowych. Są tu urządzenia i infrastruktura umożliwiające między innymi przeładunek zboża, nawozów sztucznych, tarcicy, rudy, stali, kontenerów oraz obsługę statków ro-ro.

W Porcie Północnym zlokalizowane są nowoczesne bazy ładunków masowych, takich jak ropa naftowa, oleje opałowe i napędowe, węgiel i LPG.